Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy nie trzeba zbytnio przedstawiać. Każdy wie o co chodzi i po co to całe zamieszanie. Jedni popierają Pana Owsiaka a inni jak to zwykle bywa, nie. Każdy ma swoje za i przeciw no i widocznie tak ma być. Ja osobiście bez wstydu przyznaję się do tego że wspieram tą akcję i rok bez zdobytej naklejki w kształcie serca po prostu się nie liczy. Pomaganie mam we krwi i wszyscy którzy znają mnie bliżej wiedzą o co chodzi. W tym roku wspieranie WOŚP rozpoczęłem już w sobotę. Skórzecki Parkrun jak wszystkie w całym kraju, miał swojego wolontariusza z puszką. Zawitałem tam z samego rana nie tylko po to aby wesprzeć dzieło Pana Owsiaka ale również aby pobiegać.
(foto Marta Kubas)
Nazajutrz czyli w niedzielę razem ze znajomymi z Kotunia udaliśmy się do Mińska Mazowieckiego aby wziąść udział w organizowanym tutaj po raz trzeci Biegu policz się z cukrzycą. I chociaż padający od rana deszcz nie motywował do wyjazdu to udało się jakoś pozbierać i dotrzeć do Mińska na godzinę przed startem. Oczywiście jak to w Mińsku bywa mnóstwo dawno nie widzianych znajomych których strasznie miło było spotkać. Chwila na pogaduchy, rejestracja za wrzut do puchy i na rozgrzewkę.
Trasa tego biegu była wytyczona po parkowych alejkach. Dzieci do 15 roku życia miały do przebiegnięcia 1.1 km a cała reszta 4 takie okrążenia czyli 4.4 km. Na mecie niespodzianka, piękne drewniane medale dla każdego no i oczywiście grochówka i losowanie nagród. Niestety w tym roku los mi nie sprzyjał i aby zdobyć jeszcze jedną pamiątkę z biegu musiałem przechandlować buffa z rzeźnika 😜
Jakoś tak się ostatnio składa że rok rozpoczynam od startu w biegu charytatywnym.
W 2017 sezon rozpoczęłem też w Mińsku na 1 biegu policz się z cukrzycą,wygrywając ten bieg, 2018 rozpoczęłem od 3 miejsca na biegu dla Lenki. W tym roku znowu Mińsk miejsce chyba trzecie bo tak szczerze to nie to dzisiaj było najważniejsze. Najważniejsze było to że prawie 150 Biegaczy przyszło pod Miński MDK aby wrzucić swój grosz do puszki i wspomóc w ten sposób WOŚP.
(foto Marta Kubas) 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz